در چند سال اخیر شاهد بوده‌ایم که برخی دولت‌ها نه تنها از روش‌های مسدود کردن سایت‌ها استفاده می‌کنند، بلکه هر نوع مذاکره پنهانی را در فضای مجازی کنترل می‌کنند. نمونه این کشورها چین و عربستان سعودی است. چین هر روز «دیوار بزرگ الکترونیکی» خود را وسیع‌تر کرده و کاربران این کشور حق ورود به اینترنت و شبکه‌های موبایلی به صورت ناشناس را ندارند. اما از سوی دیگر، شهروندان نت این کشورها نیز هر روز روش‌های جدیدتری برای دور زدن فیلترینگ یاد می‌گیرند. ازبکستان، سوریه و ویتنام از جمله کشورهایی هستند که سیستم‌های فیلترینگ شان را تقویت می کنند. به گزارش گزارشگران بدون مرز، از هر سه کشور، کاربران یک کشور به اینترنت آزاد دسترسی ندارند و سانسور اینترنت به یکی از نرم‌های اجتماعی و سیاسی تبدیل شده است. ولی تقریبا ۶۰ کشور وجود دارد که فیلترینگ را تا حد به ستوه آوردن کاربران رسانده‌اند. در این میان برخی کشورها برای تنبیه کردن وبلاگ نویسانی که مطالب حساس منتشر می‌کنند، آنها را زندانی می‌کنند. چنانکه در سال ۲۰۰۹ حدود ۱۲۰ نفر در کل جهان به دلیل پست این محتوا به زندان افتادند. تعداد این زندانیان در برخی کشورها بیشتر از همه است که در میان آنها می‌توان به چین و ویتنام اشاره کرد. به طور کلی در دوران «کنترل ۰/۲»، کشورها از روش‌های متعددی برای سانسور اینترنت استفاده کرده‌اند تا هر چه بیشتر بر محتوای اینترنت تسلط داشته باشند.
گزارش: نسترن صائبی منابع: CNet و دویچه‌وله
دشمنان اینترنت ۲۰۱۲
گزارشگران بدون مرز، کشورهایی را که بیشترین میزان سرکوب شهروندان وب را داشته‌اند، «دشمنان اینترنت» می خواند و هر ساله گزارشی با عنوان «دشمنان اینترنت» ارایه می‌دهد که در آن کشورها را براساس میزان سانسور اینترنت رده‌بندی می‌کند. امسال نیز این سازمان به مناسبت ۱۲ مارس، روز جهانی مبارزه با سانسور اینترنت، کشور‌های پیشتاز در سانسور اینترنت را معرفی کرده است. بحرین، چین، سوریه و ویتنام در راس این کشورها نام برده شده‌اند. بنا به اعلام گزارشگران بدون مرز، این دولت ها، شدیدا بر کار شرکت‌های خدمات اینترنتی نظارت و در روند گردش آزاد اطلاعات مداخله می‌کنند. در این کشورها کنترل اینترنت گسترده‌تر می‌شود و ایده اولیه اینترنت عملا به مخاطره افتاده است؛ ایده‌ای که خواهان شبکه ارتباطی آزادی برای تبادل اطلاعات و بیان دیدگاه‌های گوناگون میان شهروندان جهان فراتر از مرزهای ملی و جغرافیایی است.
فعالان اینترنت در زندان‌های چین
بنا به اعلام گزارشگران بدون مرز، در حال حاضر در چین بیش از دیگر کشورها، فعالان رسانه ای در زندان به سر می‌برند. این سازمان حقوق بشری از ۳۰ روزنامه‌‌نگار و ۶۹ فعال آنلاین خبر می‌دهد که در حال حاضر در چین در حبس هستند. طبق این گزارش، دولت چین انرژی زیادی صرف کنترل، سانسور و فیلترینگ اینترنت و خبرهای حساس می‌کند. ولی به گفته هو یونگ، استاد دانشگاه پکن در رشته علوم ارتباطات و عضو هیات داوران مسابقه «بابز» (بهترین فعالان فضای مجازی) دویچه وله در سال ۲۰۱۳، به‌رغم «دیوار بزرگ» سانسوری که دولت چین با الهام از «دیوار چین» علیه فعالان فضای مجازی و برای مقابله با گردش آزاد اطلاعات ایجاد کرده است، کاربران موفق شده‌اند همایش‌ها، ویدیو‌ها، پلات‌فورم‌ها، شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها و میکرووبلاگ‌های زیادی را فعال کنند. هو یونگ می‌افزاید که با فعال شدن وبلاگ‌نویسی‌های خرد، میلیون‌ها چینی دیدگاه‌های خود را آزادانه بیان کنند و تقریبا بدون فیلتر اطلاعات و نظرات را با یکدیگر مبادله کنند.
تولیدکنندگان جاسوس‌افزارها در فهرست دشمنان اینترنت
گزارشگران بدون مرز نخستین بار نام تولیدکنندگان جاسوس‌افزارها را نیز در فهرست دشمنان اینترنت قرار داده و در فهرستی از پنج شرکت، آنها را «سربازان مزدور دیجیتالی» نامیده است. در واقع، این شرکت‌ها مبادرت به فروش فناوری‌های نظارتی و کنترلی خود به حکومت‌های استبدادی کرده‌اند. ویتنام یکی از دشمنان اینترنتی است که دولت آن به دلیل داشتن فناوری‌های کنترل بر ارتباطات و اینترنت در این فهرست قرار گرفته است. در این فهرست نام پنج شرکت تولیدکننده نرم‌افزارهای جاسوسی وجود دارد که عبارتند از: گاما (Gamma)، تراویکور (Travicor)، هکینگ‌تیم (Hacking Team)، آمسیس (Amesys) و بلوکوت (Blue Coat). گفتنی است که این نخستین بار است که نام شرکت‌های طراح جاسوس‌افزار در فهرست سالانه دشمنان اینترنت منتشر می‌شود. شرکت‌های یاد شده به طراحی و تولید نرم‌افزارهایی متهم شده‌اند که رژیم‌های سرکوبگر از آنها در جهت نقض حقوق بشر و تهدید گردش آزاد اطلاعات استفاده می‌کنند. بنا بر اعلام گزارشگران بدون مرز، کشورهایی همچون بحرین با استفاده از جاسوس‌افزارهای تولیدشده توسط این شرکت‌ها، توانسته‌اند از فعالان حقوق شهروندی، بلاگرها و روزنامه‌نگاران جاسوسی کنند.
استقبال از جاسوس‌افزارها
به گزارش یکی از گزارشگران بدون مرز، این شرکت‌ها امکانات فنی را فراهم می‌آوردند که با استفاده از آنها می‌توان از روزنامه‌نگاران مستقل، بلاگرها و همچنین فعالان حقوق بشری جاسوسی کرد. این جاسوس‌افزارها– عموما بدون اطلاع قربانی – روی کامپیوتر یا تلفن همراه او نصب می‌شوند. ایمیل‌هایی که حامل فایل هستند، می‌توانند ناقل این نرم‌افزارها باشند. ارسال‌کنندگان این جاسوس‌افزارها از این طریق ارتباطات قربانیان را زیر نظر می‌گیرند. فهرست شرکت‌های یادشده بر پایه پژوهش‌های گزارشگران بدون مرز تهیه شده است. اطلاعات اکتیویست‌ها و نهادهای همکار با گزارشگران بدون مرز در کشورهایی که حکومت‌های سرکوبگر دارند نیز در تنظیم آن دخیل بوده‌اند. این شرکت‌ها بزرگ‌ترین کسب‌وکار خود را ارایه ابزارهای جاسوسی در نظر گرفته‌اند و از طریق کنفرانس‌هایی که برگزار می‌کنند، مشتری‌های خود را جذب می‌کنند. یکی از بزرگ‌ترین این کنفرانس‌ها در سال ۲۰۱۱ در خاورمیانه برگزار شد که در آن یکهزار و ۳۰۰ شرکت‌کننده حضور پیدا کردند که اکثریت آنها را مقامات دولتی کشورهایی تشکیل می‌دادند که اشتیاق زیادی در نصب این نرم‌افزارهای جاسوسی دارند. گفتنی است که در لیست امسال دشمنان اینترنت نام کشورهایی چون برمه، کوبا، کره شمالی و ازبکستان که در فهرست ۲۰۱۲ وجود داشت، به چشم نمی‌خورد. به هر حال به نظر می‌رسد که از دسامبر ۲۰۱۱ ویکی‌لیکس فهرستی از کشورهایی که مبادرت به سانسور شدید اینترنت می‌کنند را فاش کرد، گزارشگران بدون مرز نیز شروع به فهرست کردن سالانه این کشورها کرده‌است.
ارسال یک نظر