موبنا – فرشید رضایی – برگزاری چهارمین دوره جشنواره وزارت ارتباطات همانطور که قبل از برگزاری تا حدودی قابل پیش‌بینی بود، از جهت شکل و شیوه اجرا مورد انتقاداتی قرار گرفت.
در زمان برگزاری جشنواره هم مشخص شد که از نمایندگان بسیاری از رسانه‌های تخصصی حوزه اصلا دعوتی به عمل نیامده است. ظاهرا این دوره از جشنواره تنها قرار بوده برگزار شود و خبر و تبلیغات خاصی نیز در مورد آن مشاهده نشد.این جشنواره در اکثر محورهای خود مقام نخست نداشت و بسیاری از شرکت‌ها به شکل اشتراکی مقام دوم و سوم گرفته بودند. اپراتورهای کشور هم ظاهرا از نگاه این جشنواره هیچ فرقی با هم نداشتند و هر دو سوم شدند. بماند که مردم و آمار نشان می‌دهند که هر اپراتور چه جایگاهی در کشور دارد. در مجموع تلاش شده بود از هر شرکتی به شکلی تقدیری به عمل آید تا گواهی باشد بر ارزیابی‌های دقیق و کارشناسی این جشنواره.در نهایت این که ارائه دهندگان و فعالان خدمات ICT نیز از ارزیابی و انتخابهای صورت گرفته در این جشنواره، ابزار نارضایتی کردند و معتقد بودند که انتخاب برگزیدگان به دور از کار مطالعاتی و کارشناسی صورت گرفت.در بخش‌های مختلفی چون کارگروه اطلاع رسانی و رسانه نیز جوایز به سایت‌های غیرمرتبط و غیر تخصصی اهدا شد.حالا اما گوشه‌ای از پشت پرده شیوه داوری این جشنواره افشا شده است. مدیر عامل شرکت آریا رسانه تدبیر (شاتل) که اتفاقا خود از برگزیدگان این جشنواره است، مسایل جالبی پیرامون روش ارزیابی‌های این جشنواره اظهار کرد.وی گفته، “شرکت در جشنواره فاوا برای فعالان حوزه الزامی است و در زمان اعلام شده‌ای، ارزیاب‌ها به شرکت مراجعه می‌کنند که هر سال نیز به دلیل کمبود وقت تهیه اظهارنامه‌ها توسط شرکت‌ها شتابزده انجام می‌شود.”در نهایت نیز وی تاکید کرده، “در سال‌های بعد باید شیوه ارزیابی بهبود یابد و نتایج از حالت محرمانگی خارج و عملکردها شفاف شود و فیدبک‌های این ارزیابی برای بهبود وضعیت به اپراتورها نیز اعلام شود.”اما آنچه از سخنان یک برگزیده منتقد به جشنواره فاوا برداشت می‌شود عبارتند از اینکه:۱- شرکت در جشنواره الزامی است.۲- هر سال و به دلیل اقدام دیرهنگام و کمبود وقت به شکلی شتابزده و احتمالا کم‌دقت اظهارنامه‌ها تهیه می‌شود.۳- شیوه ارزیابی‌ها اشکال داشته و به شرکت‌ها اعلام درست و شفافی نمی‌شود.۴- خروجی‌های این ارزیابی‌ها حتی به خود شرکت‌کنندگان اعلام نمی‌شود و آنها خود نیز به درستی نمی‌دانند بر چه اساسی امتیاز گرفته و به کدام دلایل مشکلات داشته‌اند.به این ترتیب و از لابه‌لای همین اظهارات نیز روشن است که حتی برگزیدگان نیز نمی‌دانند بر چه اساس ارزیابی و منتخب شده‌اند چه رسد به کسانی که از بیرون ناظر بر این جشنواره هستند.به هر تقدیر به نظر می‌رسد که اگر قید الزام به شرکت‌ها برای مشارکت در این جشنواره اجباری برداشته شود، شاید میزان حضور در این جشنواره همچون آنچه در خصوص کارگروه اطلاع‌رسانی و رسانه آن افتاده رخ دهد که اکثر روزنامه‌نگاران تخصصی در آن شرکت نکرده و در نهایت نیز جشنواره برای خالی نبودن عریضه مجبور به تقدیر از رسانه‌های غیرمرتبط و غیرتخصصی شد.
منتشر شده در
نظرات
ارسال یک نظر